...on life and other dreams...

maandag 16 maart 2009

'Isn't that hapiness... -2-

Toen ik de binnentuin inwandelde zag ik haar onmiddellijk zitten.
In de vroege lente is er een plekje waar je bijna de hele namiddag kan genieten van de eerste warme zonnestraaltjes; en net op dat plekje zat ze.
Toen ze me zag aankomen rechtte ze ietwat haar rug, glimlachte, en zei met haar frêle, zachte stemmetje: “Aha,dag gentleman, blij je te zien, hoe gaat het met je jongen?”
In haar haar zaten kleurige, kleine bloemetjes.
“Ja, zei ze ’t is weer lente” en ze keek met haar frivole oogjes recht in de mijne.
“…en ditmaal zijn ze het échte, ruik maar…”
Ik boog me en rook aan de bloemetjes; “ze ruiken naar groen”, zei ik, “fris, vers lentegroen”. Toen kusten we elkaar teder op de mond.


“Alweer ’n jaartje voorbij”, zei ze, “weet je nog dat het toen de dertiende maart was?”
“Natuurlijk”, zei ik, “natuurlijk, hoe zouden we dat kunnen vergeten?”
Ze glimlachte weer en ik zag aan haar ogen dat ze zich herinnerde, net als ik…

Dat ging toen zo:
Net wilde ze de de deur uit gaan toen ik kwam aangedrenteld…
“Kom, ik help je wel even; waar wil je zitten?”
“Vlak bij dat taxusboomje daar; je bent een echte gentleman jo, ’n echte”
Galant als ik ben zei ik “met plezier voor je gedaan, Madame”, en maakte een soort hoofs buigingkje voor ze. We barstten in lachen uit.
Ze had strobloempjes in d’r haar. “Bloempjes in je haren geweven?”, vroeg ik.
“Ja”, zei ze, “ik voel de lente en ik maak me dan wat op voor haar; wat is er mooier dan het lentebegin, voel jij dat dan niet?”
“Natuurlijk, zei ik, “natuurlijk”.
Ze nam mijn handen vast en trok me dicht naar zich toe.
Ze boog haar hoofd naar het mijne en gaf me ’n kus, vlak op mijn mond.
Haar kijkertjes waren zo vragend, zo mooi.
Ik kuste haar vlak op haar mondje.
We kusten elkaar…
“Gentleman”, zei ze stil, "gentleman".
“En jij", fluisterde ik, “jij bent 'Lentemeisje'”.
“Volgend jaar draag ik échte bloempjes in m’n haar.”
Haar glimlach; zalig…

Toen de zon alweer een eindje verder was geschoven en het frisser werd reed ik haar binnen, naar haar knusse kamertje in ’t rusthuis, mijn lieve lentevriendin van 89 jaartjes jong.
.
-----------

Blogarchief