"Het scheppingsverhaal in ’t kort’’ ; volgens JimPensé

In die tijd verbleef God op aarde…
Hij zat al urenlang aan de waterkant, onbeweeglijk voor zich uit te staren, daar waar alle rivieren samenstromen; en omdat hij het zó gewend was gelukkig te zijn begon hij zich te vervelen…
En om die ‘monotonie van het geluk’ te doorbreken begon hij met vanalles in zijn omgeving te experimenteren…en uiteindelijk dus ook met zichzelf.
En plots was God verdwenen.
Met één luide, formidabel denderende knal, die nog eeuwenlang nagalmde in de ruimte, was hij in duizenden stukjes gevlogen…
Zó ontstonden mensen.
--------